پارک‌ها و بوستان‌هایی که باید محل امنی برای بازی کودکان، آسایش سالمندان و تفریح خانواده‌ها باشند، به میدان تاخت‌وتاز موتورهای بی‌ملاحظه و حضور سگ‌های بدون قلاده تبدیل شده‌اند.
با وجود اینکه سگ‌گردانی در معابر عمومی به‌صراحت ممنوع است، متأسفانه نه‌تنها این قانون نادیده گرفته می‌شود بلکه هیچ اراده‌ای برای نظارت و برخورد با این تخلف آشکار دیده نمی‌شود. مردم حق دارند بپرسند: چرا مسئولان متولی سکوت کرده‌اند؟ چرا شهروندان باید نگران امنیت جانی فرزندان و عزیزان‌شان در فضای سبز باشند؟ آیا سلامت روانی و جسمی جامعه اولویتی برای مدیران شهری دارد یا خیر؟
همین وضعیت درباره ورود موتورسیکلت‌ها به پیاده‌روها و محوطه‌های عمومی نیز مشهود است. عبور و مرور بی‌مهابا، تهدیدی جدی برای جان عابران به‌ویژه سالمندان و کودکان است. این رهاشدگی، نتیجه‌ای جز بی‌نظمی شهری، کاهش کیفیت زندگی و گسترش بی‌قانونی ندارد.
مردم همدان، حق دارند خواهان برخورد قاطع با این قانون‌گریزی‌ها باشند. این فقط یک درخواست نیست؛ یک هشدار است: ادامه این روند، به نابودی آرامش شهری و کاهش اعتماد عمومی به کارآمدی مدیران خواهد انجامید.
